تالار رودکی
عملیات ساختمانی تالار وحدت (تالار رودکی سابق) در سال ۱۳۳۶ در خیابان استاد شهریار ( دکتر ارفع سابق)آغاز شد و ۱۰ سال بعد در کنار تالار بزرگ (وحدت کنونی) سالن کوچک (رودکی کنونی) مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
این تالار در آبان ماه ۱۳۴۶ افتتاح شد و در حال حاضر به نام ابو عبدالله رودکی نام‌گذاری شده است.
حدود سال‌های ۱۳۴۲ سالن رودکی کامل و سیستم نور این سالن تحت لیسانس شرکت Simense آلمان نصب شد و حدود سال‌های ۵۴-۱۳۵۳ زمان رهبری آقای مشکوه سیستم اکوستیک سالن رودکی (۷۷ رفلکتوردر سقف که گروه اجرایی را بی‌نیاز از میکروفن خواهد کرد) نصب شد.
این تالار شامل سالن اصلی در طبقه سوم و بالکن در طبقه چهارم است که مجموعه گنجایش ۲۰۰ نفر را دارد. سن تالار رودکی ثابت بوده و همانند تالار وحدت متحرک نیست و فقط برای تمرین ارکستر و اجرای گروه‌های موسیقی طراحی شده است.
انتهای صحنه این سالن به اجرای گروه‌های ارکستر و گروه کر اختصاص داده شده است.
فضای امروز سالن در سال‌های ۸۹ و ۹۰ توسط بنیاد رودکی دستخوش تعمیر و تجهیز شد.دی ماه ۸۹ مجهز به سیستم نور تحت لیسانس شرکت ADB و صدای DYNACORD (1600power mate ) آلمان شد.
همچنین مراحل تعمیر و ترمیم و تجهیز نهایی شامل نصب دوربین‌های تصویر برداری، پل نوری، کفپوش وتعویض صندلی‌ها انجام شد و در مرداد ماه ۹۰ کف سن تعویض شد.
شایان ذکر است کلیه طبقات تالار رودکی که در زمان افتتاح به استقرار مدیر و رهبر ارکستر، نوازندگان، بخش فنی، تمرین و اجرا اختصاص داشته است در طول زمان به واحدهای اداری تبدیل شده است.
